Choroba… czemu służy…
Czasem spada jak grom z jasnego nieba.
Czasem szturcha i odchodzi.
Po cóż mi choroba?
Jest wołaniem o miłość, której jeszcze nie rozpoznaję w sobie.
Jest proszeniem o uwagę, której nie dostaję
a nie umiem jeszcze dać jej sobie sama.
Jest chęcią ucieczki od odpowiedzialności,
która mnie przerasta.
Choroba zawsze jest interesowna, jednak podświadoma.
Być może Ego opluje teraz te słowa…
Być może oburzy się i rozerwie na strzępy ten wpis.
Choroba… wiem, że nie chcemy chorować.
Nie chcemy… a jednak chorujemy…
……………….
Z miłością
Elusia
