Demony nasze wszystkie…
Gdy ukryjemy je głęboko,
staną się jeszcze bardziej zacięte.
Gdy spróbujemy je uciszyć,
to one nas w końcu zaczną kontrolować.
Ktoś, kiedyś napisał: robię to czym gardzę…
Gardzę, a jednak robię…
Więc zaczynam patrzeć na moje demony,
nie odrzucam ani nie uciszam.
Próbuję je integrować, wszak wszystko jest mną.
Wszystko zabiorę ze sobą przecież… zostawię tylko to ciało.
Gdy tak pomału je integruję przestają być tajemnicą
i tracą władzę nade mną.
Moje demony, moje ukryte i niezauważone jeszcze…
Są głęboko we mnie…Projektują obraz mnie samej,
obraz, którego nie lubię, nie akceptuję.
Cóż więc pozostało… zaakceptować.
Siebie.
Zjednać wszystko co mną jest.
Jest i może być… Takie jakie jest.
………………
Elusia
